Mensen met tics maken onwillekeurige, plotselinge, terugkerende, snelle en stereotiepe bewegingen of geluiden.
Motorische tics zijn bijvoorbeeld: knipperen met de ogen, grimassen trekken, schokken met de schouders of rukkende bewegingen maken met een arm of been, maar ook op en neer springen, gezichten naar anderen trekken, vooroverbuigen, met de voet stampen, anderen aanraken, iets aan zichzelf reinigen…
Vocale tics zijn grommen, kuchen, hoesten, de keel schrapen of snuiven, maar ook zinloze woordjes of zinnetjes herhalen, het laatst gehoorde woord luid herhalen of onbetamelijke dingen zeggen.
Mensen met de stoornis van Gilles de la Tourette hebben meerdere motorische én vocale tics. Deze afwijking komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en begint vaak in de kindertijd, doorgaans vanaf zes of zeven jaar. Vaak begint de aandoening met motorische tics, eerst van het hoofd en later over het hele lichaam. Ook de vocale tics beginnen meestal met eenvoudige geluiden, maar kunnen evolueren tot lange ‘zinnen’.
Veel mensen die aan het syndroom van Gilles de La Tourette lijden hebben ook last van een dwangstoornis. Zestig procent van de kinderen met dit syndroom heeft ook last van ADHD.
Leven met ticsTics kan je, net als bijvoorbeeld niezen of hoesten, niet bedwingen. In het beste geval kan je ze een tijdje onderdrukken, tot de spanning niet meer te houden is. Wordt de tic uitgevoerd, dan stroomt de spanning weg. Tijdens een geestelijke activiteit waarvoor je je moet concentreren, zoals lezen of een computerspel spelen, komen de tics minder vaak voor.
Na verloop van tijd kunnen het aantal en de ernst van de tics variëren, doorgaans worden ze erger bij stress, opwinding of vermoeidheid. Het is ook mogelijk om gedurende een aantal maanden volledig ticvrij te zijn.
© VVGG, www.geestelijkgezondvlaanderen.be
